48 چه آیان یکّے تچانا شت، اسپنجے زرتی و تْرپشێن شرابا میسّێنتی، دارێئے سرا بست و په چوسّگا ایسّائے نێمگا شهارتی.
وراکئے بدلا، منا جئورِش دات و وهدے تنیگ بوتان ترُپشێن شرابِش نۆشێنت.
اۆدا ایسّااِش مُرّ مان رتکگێن شراب دات، بله آییا چَشَگا رَند نئوارت.
اۆدا، لهتێن اۆشتاتگێن مردما وهدے اِشکت، گوَشتِش: ”اِلیاسا تئوار کنگا اِنت.“
بله اے دگه مردمان گوَشت: ”سَبر کن، بچارێن بارێن اِلیاس اِشیئے رَکّێنگا کئیت یا نه؟“
چه آیان یکّے تچانا شت، اِسْپنجے زرت و تْرُپشێن شرابا میسّێنتی. اِسْپنجی دارێئے سرا بست و په چوسّگا ایسّائے نێمگا شهارت و گوَشتی: ”سَبر کنێت، بچارێن بارێن اِلیاس اِشیئے رَکّێنگا کئیت یا نه؟“
سپاهیگ هم آییئے نزّیکّا شتنت و کَلاگِش گپت، تْرُپشێن شرابِش چاشێنت و گوَشتِش:
