48 ایسّائے درۆهۆکا آیانا اے نشانی داتگ‌اَت: ”هماییا که منَ چُکّان، ایسّا هما اِنت. آییا دَزگیر کنێت.“
منا بدکارانی همراهیا گِرّان مکن و مکَشّ، هما که رَدێن کارَ کننت و گۆن همساهگان چه سُهل و سَلاها هبرا اَنت، بله دلِش چه شِرّ و شۆرا پرّ اِنت.
ایسّا اَنگت هبرا اَت که چه دوازدهێن مریدان یکّے، بزان یَهودا، آتک و رَست. آییا مزنێن رُمبے همراه اَت که زَهم و لَٹِّش گۆن اَت. اے رُمب، چه مزنێن دینی پێشوا و کئومئے کماشانی نێمگا راه دئیگ بوتگ‌اَت.
گڑا یَهودا تچکاتچک ایسّائے کِرّا آتک و گوَشتی: ”او استاد! سلام و دْرۆت!“ رندا ایسّایی چُکِّت.
یَهودایا آیانا اے نشانی داتگ‌اَت: ”هماییا که منَ چُکّان، ایسّا هما اِنت. آییا دَزگیر کنێت و گۆن مُهر و مُهکمێن نِگهپانیے ببرێت.“
