23 آییا پَسّئو تَرّێنت: ”آ که انّون گۆن من همکاسگ بوت، هما منا دْرۆهیت.“
تنتنا منی نزّیکێن دۆست که چه آییا دلجم اتان، هما که گۆن من همکاسگ اَت، آییا هم منا درۆهتگ.
مرید باز پرێشان و دِلتپرکه بوتنت و باریگ باریگا چه آییا جُست کنگا لگّتنت: ”او هُداوند! من وه نه‌آن، نه؟“
بله، هما که منا درۆهیت، آییئے دست گۆن منی دستا یکّێن پَرزۆنَگا اِنت.
اے هبران که منَ کنان شمئے سجّهێنانی بارئوا نه‌اَنت. آ مردم که من گچێن کرتگ‌اَنت، آیانَ زانان. بله پاکێن کتابئے اے هبر راست و سَرجم بئیگی اِنت که گوَشیت: هما کَس که گۆن من یَکجاه ورَگی وارتگ، هما منی هلاپا پاد آتکگ.
