20 بێگاه که بوت، ایسّا گۆن وتی دوازدهێن مریدان پَرزۆنَگئے سرا نِشتگ‌اَت.
چۆ بوَرێتی: وتا په سپرا تئیار بکنێت، سواسان پادا کنێت و اَسایا دستا کنێت و اِشتاپ اِشتاپا بوَرێت. اے هُداوندئے سَرگوَز اِنت.
گڑا مریدان ایسّائے گوَشگئے سرا سَرگوَزئے شام تئیار کرت.
وهدے ایسّایا اے هبر کرت، چه دل و درونا سکّ پَدَرد بوت و په دلجمی گوَشتی: ”من شمارا راستێنَ گوَشان، چه شما یکّے منا دْرۆهیت.“
