17 همے پئیما، آ دومی که دو تالانتی رَستگ‌اَت، دگه دو تالانتی نَپ رَست.
چێا که من، اِبراهێم در چِتگ که وتی چُکّ و لۆگئے مردمان هُکم بدَنت که چه آییا رَند، په پهرێزکاری و اِنساپ منِ هُداوندئے راها رئوان ببنت تانکه په اِبراهێما هما کارا بکنان که گۆن آییا کئولُن کرتگ.“
آ هِزمتکار که آییا پنچ تالانت رَستگ‌اَت، هما دمانا سئوداگریا شت و پنچ تالانتی نَپ رَست.
بله هماییا، که یکّ تالانتے رَستگ‌اَتی، واجهئے زرّی زرت و یکّ جاگهے زمینا کَلّ کرت و چێری دات.
آییئے جند و سجّهێن کَهۆلی پهرێزکار و هُداتُرس اَتنت. آییا نێزگارێن مردم په دَسپَچی کُمکَّ کرتنت و مُدام هُدائے بارگاها زِگر و دْوا کنگا اَت.
آ وتی شرّێن کارانی سئوَبا وَشنامێن مردمے ببیت. اَنچێن مردمے ببیت که وتی چُکّی شَرّ رۆدێنتگ‌اَنت، مهمانداری‌ای کرتگ، پلگارتگێنانی هِزمتی کرتگ، پرێشانێن مردمانی کُمکّی کرتگ و په هر پئیمێن شَرّێن کارا مُدام تئیار بوتگ.
شما هر یکّێا چه هُدایا هاسێن توانے رَستگ. امانتدارانی پئیما، هُدائے تَهر تَهرێن نیامتان په یکدومیئے هِزمتا کار ببندێت.
