1 آ وهدا ایسّایا گۆن مُچّیئے مردمان و وتی مریدان هبر کرت و گوَشت:
پدا آییا رُمبے مردم وتی کِرّا لۆٹت و گوَشتی: ”شما منی هبران گۆش بدارێت و سرپد ببێت.
هما وهدا، هزاران مردم مُچّ بوت و یکدومیا گوَرمۆش دئیان و لپاشان اَت. ایسّایا پێسرا دێم گۆن مریدان تَرّێنت، وتی گپّ و تْرانی بُنگێج کرت و گوَشتی: ”چه پَریسیانی هُمیرا که ریاکاری و دوتل و دوپۆستیئے هُمیر اِنت، وتا دور بدارێت،
شما په چے راستیا وت کِساس کرتَ نکنێت؟
