2 ”آسمانی بادشاهی، هما بادشاهئے پئیما اِنت که په وتی چُکّئے آرۆسا مهمانیے کرتی.
ایسّایا په آیان دگه مِسالے آورت و گوَشت: ”آسمانی بادشاهی، هما مردمئے پئیما اِنت که وتی ڈگارا شَرّێن تُهمی کِشتگ‌اَت،
ایسّایا پدا گۆن مردمان په مِسال و دَروَر هبر کرت و گوَشت:
هما هِزمتکار و دَزبۆجانی پئیما ببێت که رَهچار اَنت آیانی هُدابُند کدێن چه سور و آرۆسئے شادهیان پِرَ ترّیت و اَنچُش که کئیت و دروازگا ٹُکّیت، آ دروازگا پَچَ کننت.
ایسّا و آییئے مُریدِش هم لۆٹتگ‌اَتنت.
