30 گڑا دومی بَچّئے کِرّا شت و همے ڈئولا گوَشتی. بَچّا پَسّئو دات: ’جی هئو، منی واجه! منَ رئوان،‘ بله نشُت.
آییا پَسّئو دات: ’منَ نرئوان،‘ بله رَندا پشۆمان بوت و شت.
چه اے دوێنان کجام بَچّا وتی پتئے هبر زرت؟“ آیان پَسّئو دات: ”ائولیگا.“ ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”باور کنێت، سُنگی و مالیاتگیر و بَدکارێن جَنێن چه شما پێسر هُدائے بادشاهیا رئونت.
پمێشکا هرچے که شمارا تالیمَ دئینت، آیانی هبران بمَنّێت و آ هبرانی رَندگیریا بکنێت، بله آیانی ڈئولا مبێت، پرچا که هرچے آ تالیمَ دئینت، وت آ ڈئولا نکننت.
اے مردمَ گوَشنت که ما هُدایا زانێن، بله آیانی کار پێشَ دارنت که آییا نزاننت. چُشێن مردم بَژّناک اَنت، ناپرمان اَنت و هچّ شرّێن کارئے کابِل نه‌اَنت.
