16 وهدے هیرودیس سهیگ بوت که نجومیان آ رَد داتگ، باز زهر گپت. پرمانی دات: ”بئیتلَهِم و کِرّ و گوَرئے دو سالیگ یا کَسترێن سجّهێن مردێنچُکّ کُشگ ببنت.“ اَنچُش که آییا پێسرا نجومی جُست و پُرس کرتگاَتنت، هما هسابا اے وهدی گیشّێنت.
وتی لۆگئے هِزمتکاری گْوانک جتنت و گوَشتی: ”بچارێت، منی لۆگواجها اے اِبرانی مئے لۆگا آورتگ که مارا کَلاگی بکنت. اے منی چَکّا کپتگ که گۆن من بوَپس، بله من کوکّار کرت و