5 گوَشتگی: پمێشکا، مرد چه وتی پت و ماتا جِتا و گۆن وتی جَنا هۆر و یکجاهَ بیت. مرد و جَن، یکّ جسم و جانَ بنت.
شِکێمئے دل گۆن آکوبئے جنکّ دینَها لگّت و آ، دینَهئے مِهرا گِرپتار بوت و گۆن دینَها نرم نرما هبری کرت.
او جنک! بِشکن و شَرّیا دلگۆش کن، وتی کئوم و پتی لۆگا شمۆش،
اَرواهُن گۆن تئو بندۆک اِنت و راستێن دستِت منی پُشت و پناه.
اے پئیما، نون آ دو نه‌اَنت، یکّ جسم و جان اَنت. پمێشکا، آ که هُدایا یکّ کرتگ‌اَنت، انسان آیان جتا مکنت.“
شمئے مِهر باید اِنت زَگر و په دل ببیت، چه بدیا نپرت بکنێت و گۆن شَرّی و نێکیا بلچّێت.
