18 جُستی کرت: ”کجام هُکمانی سرا؟“ ایسّایا گوَشت: ”هۆن مکن، زنا مکن، دُزّی مکن، درۆگێن شاهدی مدئے،
هُدائے هُکمان هم تئو زانئے: هۆن مکن، زِنا مکن، دُزّی مکن، درۆگێن شاهدی مدئے، دگرئے مالا مئوَر، وتی پت و ماتا اِزّت بدئے.“
تئو هُدائے هُکمانَ زانئے: ’زِنا مکن، هۆن مکن، دُزّی مکن، درۆگێن شاهدی مدئے، وتی پت و ماتا اِزّت بدئے.‘“
آ که شَریَتی کارانی سرا تئوکلَ کننت، آیانی سرا نالت اِنت. چێا که پاکێن کتابا نبشته اِنت: ”هرکَس که دائِما شَریَتئے کتابئے سجّهێن نِبِشتهانی پابند نه‌اِنت و آیانی سرا کارَ نکنت، آ نالتیے.“
