25 بله آییا وام دات نکرتنت. پمێشکا هُدابُندا پرمان کرت که آ وت گۆن جَن و چُکّان و دگه هرچے که آییا هست‌اَت، بها کنگ و وام گِرگ ببنت.
اگن تئو اِبرانی گُلامے بها زرت، اے گُلام تان شَش سالا تئیی هِزمتا بکنت. هپتمی سالا په وتی آزاتیا هچّ زَرّ مدنت و برئوت.
بله اگن اے کار رۆچئے دَر آیگا رند بوت، گڑا هۆن، کُشۆکئے سرا اِنت. هرکَس که دُزّیَ کنت، باید اِنت مَلام پُرّ بکنت، بله اگن په مَلامئے پُرّ کنگا هچّی نێست، گڑا جندی بها کنگ ببیت و مَلام پُرّ کنگ ببنت.
وهدے هساب گِرگا لگّت، یکّ مردے آییئے دێما آورتِش که لکّانی لکّ وامدار اَت،
بله آ دوێنان په وامانی دئیگا هچّ نێست‌اَت، پمێشکا وام دئیۆکا آیانی وام بَکشتنت. نون چه آ دوێنان کجامیا وام دئیۆک گێشتر دۆستَ بیت؟“
