24 آ وهدا، بۆجیگ چه تئیابا دور رَستگ‌اَت، تْرند و تێزێن گوات و مستێن مئوج و چئولانی آماچ اَت.
یکّ اَناگت تْرندێن توپّانے بوت و چئول و مئوجان بۆجیگ مان رُپت، بله ایسّا واب اَت.
دیستی که تْرندێن گواتے آیانی دێم په دێما کَشّگا اِنت و مرید په زهمت و هیلّتے هولیگ جنَگا اَنت. گڑا شپئے چارمی پاسا، ایسّا آپئے سرا گام جنان، دێم په آیان آتک و لۆٹتی چه آیانی کَش و کِرّا بگوَزیت.
تْرندێن گواتے کَشّگا اَت و چئول و مئوج چست بوتنت.
بارنابا شَرّێن مردے اَت و چه ایمان و پاکێن روها سررێچ اَت. اے دابا، دگه بازێن مردمے هُداوندئے راها هئوار بوت.
چه اۆدا پدا راه گپتێن بله گوات مئے دێما اَت، پمێشکا ما کِبْرِسئے جَزیرهئے کَش گپت و اێرگواتا دێما رئوان بوتێن.
