21 جنێن و چُکّان و اَبێد، کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت. سجّهێنان سێرا وارت.
سجّهێن مردمان تان سێرا وارت و مریدان اَنگت چه سر آتکگێن چُنڈان، دوازده سَپْت پُرّ کرت.
ایسّایا هما دمانا مرید پرمان دات و گوَشتنت: ”تانکه من اے مردمان رُکستَ کنان، شما بۆجیگا سوار بێت و چه من پێسر گوَرمئے دومی نێمگا برئوێت.“
نان وَرۆکێن مردمانی تها، پنچ هزار مردێن اَتنت.
ایسّایا گوَشت: ”مردمان بِنِندارێنێت.“ آ جاگها بازێن کاه و سبزگے رُستگ‌اَت. مردم همۆدا نِشتنت. چه آیان کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت.
چه آیان هچکَس مُهتاج نه‌اَت، چێا که هرکَسا لۆگ یا ڈگارے هست‌اَت بهاییَ کرت و
بله بازێنے که آیانی کُلئو و پئیگامِش اِشکتگ‌اَت باوَرمند بوت و چه آیان کِساس پنچ هزار مردێن اَتنت.
منی هُدا شمئے هر زلورتا وتی جندئے پُرشئوکتێن مال و هستیئے هسابا و ایسّا مَسیهئے برکَتا پورهَ کنت.
