29 پَسّئوی دات: ’نه، چۆ مبیت که کاه و زَهریچکانی گوَجگئے وهدا گندم هم در کنگ ببنت.
بله وهدے مردم وپتگ و واب اَتنت، آییئے دژمنے آتک و گندمئے کِشتگێن ڈگارا زَهریچک و بَرّی کاهئے تُهمی رێتک و شت.
گوَشتی: ’دژمنێا اے کار کرتگ.‘ نئوکران جُست کرت: ’تئو لۆٹئے ما برئوێن آیان بگوَجێن؟‘
تان رُنگئے وهدا بِلّی هۆریگا رُدنت، رُنَگئے وهدا گۆن رۆنکارانَ گوَشان: ”پێسرا زَهریچکان یکراه و په سۆچگا گْرامبَند بکنێت، رَندا گندمان منی اَمبارا بِلّێت.“‘“
