39 ایسّایا آیانی پَسّئوا گوَشت: ”شِرّ و زِنهکارێن نَسل و پَدرێچ، نشانیَ لۆٹیت، بله یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے آیان دئیگَ نبیت.
شِرّ و زِنهکارێن نَسل و پَدرێچ نشانیَ لۆٹیت، بله آیان یونُس نبیئے نشانیا اَبێد، دگه هچّ نشانیے دئیگَ نبیت.“ رَندا ایسّایا آ یله داتنت و شت.
ایسّایا چه دلا آه و گینسارتے کَشّت و گوَشتی: ”اے زمانگئے مردم، چێا آسمانی نشانیَ لۆٹنت؟ باور کنێت که آیان هچّ نشانیے دئیگَ نبیت.“
اگن کَسے اے بێوپا و رَدکارێن اَهد و زمانگا چه من و منی هبران لَجّ بکنت، گڑا انسانئے چُکّ هم، وهدے هُدائے پاکێن پرێشتگانی همراهیا گۆن پتئے مزنێن شان و مڑاها پدا کئیت، چه آییا لَجَّ کنت.“
او زِنهکاران! نزانێت که دنیائے دۆستی، هُدائے دُژمنی اِنت؟ هرکَس که دنیائے دۆستیئے رندا اِنت، وتا هُدائے دژمنَ جۆڑێنیت.
