ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”من دلجم آن شما اے بَتَلا په منَ کارێت که ’اگن تئو داکترے ائے گڑا پێسرا وتا دْراه بکن. هما مۆجزه که ما اِشکتگ تئو کَپَرناهوما کرتگاَنت، آیان اِدا وتی شهر و هَنکێنا هم پێش بدار.‘“
همے پئیما، سُدوم و گُمورَه و کِرّ و گوَرئے شهرانی مردم، که همایانی ڈئولا بێننگیاِش کرت و نارهبندێن واهگانی پدا کپتنت، اَبدی آسا پِرّێنگ بوتنت تان په دگران درس و اِبرت ببنت.
من چارت تَه منی دێما شونزێن اسپے. اسپسوارئے نام ”مَرک“ اَت و مُردگانی جهان آییئے پُشتا اَت. آیان زمینئے چارِکئے سرا زۆر و واک دئیگ بوتگاَت که په زَهم، ڈُکّال و وَبا و چه زمینئے سرئے رَسترانی دستا اۆدئے مردمان بکُشنت.