37 دومی رۆچا وهدے ایسّا و سئیێن مرید چه کۆها اێر آتکنت، مردمانی مزنێن مُچّیے آتک و گۆن ایسّایا دُچار کپت.
چه مردمانی نیاما یکّ مردمێا کوکّار کنانا گوَشت: ”او استاد! گۆن تئو دَزبندیَ کنان که ترا منی بچکّئے سرا بَزّگ ببیت، آ منی یکّێن چُکّ اِنت.
