53 آیان ایسّائے سرا کندت و کَلاگ گپت، چێا که زانتگ‌اَتِش جنکّ مُرتگ.
هرکَس که منا گندیت کلاگ و ریشکند کنت. دپا چۆٹَ کننت، سرا سُرێننت و گوَشنت:
ایسّایا گوَشت: ”ڈنّا برئوێت، جنکّ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“ بله مردم آییئے هبرانی سرا کَلاگ گِرگا اَتنت.
پَریسی که وت زَرپرست اَتنت، گۆن اے هبرانی اِشکنگا، ایسّااِش کَلاگ گپت و ریشکند کرت.
سجّهێن مردم په جنکّئے مَرکا مۆتک و زاری کنگا اَتنت. بله آییا گوَشت: ”مگرێوێت، آ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“
ایسّایا جنکّئے دست گپت و گۆن بُرزێن تئوارے گوَشتی: ”او منی چُکّ! پاد آ.“
ایسّایا گوَشت: ”ڈۆکا دور کنێت.“ مُرتگێن ایلازَرئے گهار مَرتایا گوَشت: ”او هُداوند! آییئے مَرکا چار رۆچ گوَستگ و بۆَ کنت.“
