24 مرید ایسّائے گوَرا شتنت، چه وابا آگَهِش کرت و گوَشتِش: ”واجه، او واجه! ما اێر بُکّگی و مِرَگی اێن.“ آ، چه وابا آگه بوت و توپّان و مئوج و چئولی هَکّل داتنت، چه نِهرّ و هَکّلان گوات کپت و توپّان پرُشت و اێرمۆش بوت.
آییا گۆن وتی مریدان گوَشت: ”شمئے سِتک و باور کجا شت؟!“ مریدان چه اے اَجَبێن کارا تُرست و بَه منتنت و چه یکدومیا جُستِش گپت: ”اے چۆنێن مردمے که گوات و چئولان نِهرّ و هُکمَ دنت و آ هم، آییئے هُکما مَنّنت.“