15 همے وهدا که گپّ و هبرا اَتنت، اَناگت ایسّا وت آیانی کِرّا آتک و گۆن آیان هۆر و همراه بوت.
گڑا آ وت‌مان‌وت هبر کنگا لگّتنت: ”واجه پمێشکا چُشَ گوَشیت که ما نان گۆن وت نئیاورتگ.“
چێا که هر جاه دو یا سئے کَس منی نامئے سرا هۆر ببیت، من گۆن آیان گۆنَ بان.“
آ، راها گۆن یکدگرا همے بوتگێن هبر و هالانی بارئوا گپّ و تْران کنگا اَتنت.
بله پَجّاهِش نئیاورت، چێا که آیانی چمّ پردهێا پۆشتگ‌اَتنت.
تنینگه آ همے هبران اَتنت که ایسّا وت آتک و آیانی نیاما اۆشتات و گوَشتی: ”سلام و درۆت په شما!“
