48 آ دگه سجّهێن مردم که په سئیلا آتکگ‌اَتنت، گۆن اے نِدارگئے گِندگا سر و سێنگ جنان و مۆتک کنانا وتی لۆگان پِر ترّتنت.
بله هما مالیاتگیر دور اۆشتاتگ‌اَت و آسمانی چارت هم نکرت. دستی وتی سێنَگا جت و پِریات کنانا گوَشتی: ’او هُدا! ترا منی سرا بَزّگ بات که گُنهکارے آن.‘
سجّهێن مردم په جنکّئے مَرکا مۆتک و زاری کنگا اَتنت. بله آییا گوَشت: ”مگرێوێت، آ نمُرتگ، بَسّ واب اِنت.“
وهدے مردمان اے هبر اِشکتنت، باز دل پَدَرد بوتنت و گۆن پِتْرُس و آ دگه کاسِدان گوَشتِش: ”او براتان! ما چۆن بکنێن؟“
