46 ایسّایا بُرزێن تئوارێا چیهال کَشّت و گوَشت: ”او پت! من وتی روه و ساها تئیی دستا دئیان.“ گۆن همے هبرا، ساهی دات.
وتی روه و ساها تئیی دستا دئیان. او هُداوند، او وپادارێن هُدا! تئو منا رَکّێنئے.
وهدے ایسّایا شراب دپ جت، گوَشتی: ”کار هلاس بوت!“ رَندا سری جَهل کرت و ساهی دات.
هما وهدا که اِسْتیپانا سِنگسار کنگا اَتنت، اِسْتیپان دْوا کنانا گوَشگا اَت: ”او هُداوندێن ایسّا! په منی نَدریگێن ساهئے زورگا رزامند باتئے.“
بِلّ تُرے بےاِزّت کنگ بوت، بله اَنگت هم هچکَسی بےاِزّت نکرت. تنتنا وهدے سکّی سگّگا اَت، کَسّارا پادتراپی ندات. آییا هُدائے سرا تئوکل کرت که تچکێن اِنساپ و دادرَسیَ کنت.
