16 گڑا، من آییا اَدَبَ دئیان و یلهَ کنان.“
گڑا پیلاتوسا په آیانیگی، باراباس آزات کرت و ایسّا شلّاک جناێنت و داتی که آییا سَلیبئے سرا بدْرنجنت.
گڑا پیلاتوسا، که لۆٹتی مردمان چه وت رزا بکنت، باراباس آزات کرت و ایسّا، شلّاک جناێنت و داتی که سَلیبئے سرا بدْرنجنتی.
پیلاتوسا، سئیمی رَندا چه آیان جُست کرت: ”چیا بارێن؟ اے مردا چِه بدێن کارے کرتگ؟ من په اِشیا هچّ چُشێن مئیارے نگندان که کۆشئے هُکما بدئیان، پمێشکا اَدَبیَ دئیان و یلهیَ کنان.“
دگران اێر مجنێت و ایراز مگرێت، تانکه شما اێر جنَگ مبێت. کَسێا مئیاریگ مکنێت، تانکه مئیاریگ کنگ مبێت، دگران پهِلّ کنێت و ببَکشێت تانکه پهِلّ کنگ و بَکشگ ببێت.
پولُسا پَسّئو دات: ”ما رومی باشندَه اێن، بله اے شهرئے مستران، مارا بے هُکمئے بُرّگا شهرئے مردمانی دێما جناێنتگ و جێل کرتگ. نون، آ چێرکایی مارا چه جێلا کَشّگَ لۆٹنت. چُشَ نبیت، باید اِنت پادِ وت همِدا بیاینت و مارا در بکننت.“
