40 چه اِد و رند، هچکَسا دل نکرت چه آییا دگه جُستے بگیپت.
هچکَسا آییئے هبرانی پَسّئو دات نکرت و چه آ رۆچا و رند، کَسێا هم چه آییا جُست کنگئے دل و جُریت نێست‌اَت.
وهدے ایسّایا دیست آییا داناێن پَسّئوے دات، گوَشتی: ”تئو چه هُدائے بادشاهیا دور نه‌ائے.“ چه اِد و رَند، هچکَسا دل نکرت چه ایسّایا چیزّے جُست بکنت.
بله آیان هچّ پَسّئو دات نکرت.
چه شَریَتئے زانۆگران لهتێنا گوَشت: ”او استاد، تئو شَرّ گوَشت.“
