16 ائولی هِزمتکار آتک و گوَشتی: ’او واجه! چه تئیی یکّێن اَشرپیا، من ده اَشرپی کَٹّتگ.‘
گڑا، ده هِزمتکاری وتی کِرّا لۆٹت و هر یکّێا یکّ اَشرپیے دات و گوَشتنتی: ’تانکه من وتی سپرا جنان و پدا کایان، شما گۆن اے زَرّان سئوداگری بکنێت.‘
بله آییا بادشاهی رَست و وتی مُلکا پِر ترّت و آتک. گڑا هُکمی کرت هما دهێن هِزمتکاران که زَرّی داتگ‌اَتنت بیارنت، تان بزانت آیان چینچُک نَپ و سوتّ کَٹّتگ.
بادشاها گوَشت: ’شاباش، او شَرّێن گُلام! نون پمێشکا که تئو گۆن کمّێن بُنمالا تچک و راست بوتگئے، من ترا وتی مُلکئے ده شهرئے هاکمَ کنان.‘
