16 بله ایسّایا چُکّ وتی کِرّا لۆٹتنت و گوَشتی: ”چُکّان بِلّێت که منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که هُدائے بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت.
اِساکئے اُمر که هشت رۆچ بوت، اِبراهێما سُنّت کناێنت، هما پئیما که هُدایا هُکم داتگ‌اَت.
ایسّایا گوَشت: ”چُکّان بِلّێت منی کِرّا بیاینت، آیانی دێما مدارێت، چێا که آسمانی بادشاهی اَنچێن مردمانیگ اِنت.“
مردمان وتی نُنُّکێن چُکّ هم ایسّائے گوَرا آورتنت که دستِش سرا پِر بمُشیت. وهدے مریدان چُش دیست، مردمِش نِهرّ و هَکّل داتنت.
شمارا راستێنَ گوَشان، آ که هُدائے بادشاهیا چُکّانی پئیما ممَنّیت، هچبر اۆدا پاد اێر کرتَ نکنت.“
هُداوندئے اے لبز و کئول اێوَک و تهنا په شما نه‌اِنت، په شمئے چُکّ و اۆبادگ و آ دگه دورێن هَند و دَمگانی هما مردمان اِنت هم، که مئے هُداوندێن هُدا آیان وتی کِرّا تئوارَ کنت.“
نون که هُداوندئے نێکی و مهربانیئے تامۆ چَشتگ، نۆک پێدا بوتگێن نُنُّکانی پئیما په پاک و روهانیێن شیرا شدیگ ببێت تانکه چه همِشیا دێم په وتی رَکّگا رُدان ببێت.
