4 بله هئو! انّون زانتُن چے بکنان. باید اِنت اَنچێن کارے بکنان که وهدے چِه کارا کَشّگَ بان، رَندا مردم منا وتی لۆگان بِلّنت.‘
هسابدارا وتی دلا جێڑت: ’نون چۆن بکنان که منی واهند منا چه کارا در کنگا اِنت، بَرد و کۆڈال من جتَ نکنان، پِنڈگا هم منا لَجّ کنت.
آییا واهندئے وامدار یکّ یکّا وتی کِرّا لۆٹتنت. چه ائولی وامدارا جُستی گپت: ’ترا منی واهندئے چینچُک وام پِر اِنت؟‘
شمارا گوَشان که دنیائے اے بێوپاێن مالا په شَرّێن دۆستانی شۆهاز کنگا کار بندێت، تانکه وهدے اے مالَ هَلّیت، شمارا اَبدمانێن جهانا وشّاتک بکننت.
اے ڈئولێن ”هِکمت“ چه بُرزا اێرَ نئیئیت، زمینی، نَپْسانی و شئیتانی اِنت.
