29 چێا که اگن اے بُرجئے بُنرِدا اێر بکنت و نێمتمان بِلّیت، سجّهێن مردم که گندنت، آییا کَلاگ و ریشکندَ کننت و
گوَشتِش: ”او مزنێن پرستشگاهئے کرۆجۆک که گوَشتگِت: ’سئے رۆچا پدا آییا اڈَّ کنان‘. اگن تئو هُدائے چُکّ ائے، گڑا چه سَلیبا اێر آ و وتا برَکّێن.“
کئے اِنت آ که لۆٹیت بُرجے ببندیت، بله چه بُرجئے بندگا پێسر، منندیت و آییئے زرّ و مالئے هسابا مکَشّیت و مچاریت که بارێن اے کارئے سَرجم و پوره کنگئے واک و توانی هست یا نه؟
گوَشنت: ’اے مردا کارے بُنگێج کرت بله سَرجم کنگا در مَنت.‘
