هُداوندا! منا چه اے پئیمێن مردمانی دستا آزات کن، چه اے دنیائے مردمان که نسیبِش تهنا همے دنیا اِنت و بسّ، که لاپانِش چه وتی هزانگا سێرَ کنئے، چُکِّش بازَ بنت و آیانی پَشت کپتگێن چیزّ په چُکّانِشَ رسیت.
دائِمی جێڑه و جَنجال اِنت که آیانی پگر و هئیال سِلّ تَرّتگ‌اَنت و آ چه راستیا دور برگ بوتگ‌اَنت. اِشانی گُمان همش اِنت که هُداتُرسی پائدگمندێن کار و بارے.
