64 هما دمانا زَکَریائے گُنگێن زبان پَچ بوت و هبرا لگّت و هُدائے سَتا و سَنایی بُنگێج کرت.
هُداوندا! منی لُنٹان پَچ کن، تانکه منی دپ ترا ستا بکنت.
هُداوندا گوَشت: ”بنی‌آدمئے دپ کئیا جۆڑ کرتگ؟ کئے اِنسانا گُنگ و کَرَّ کنت؟ کئے اِنسانا چَم‌پَچ و کۆرَ کنت؟ منِ هُداوند نه‌اِنت؟
اَنچُش که ایسّایا جِنّ کَشّت، گُنگ هبر کنگا لگّت. سجّهێن مردم هئیران بوتنت و گوَشتِش: ”چُشێن کار هچبر اِسراییلا گِندگ نبوتگ.“
اے وهدا، نون تئو لِلّ و گُنگَ بئے و تان آ رۆچا که اے هبرانی راستی اَلّمَ بیت، هبر کرتَ نکنئے. چێا که تئو، منی اے هبر که کئول داتگێن وهدا راست و پَدّرَ بنت باور نکرتنت.“
