38 مَریما گوَشت: ”من هُداوندئے مۆلد آن، همے ڈئولا که تئو گوَشتگ، اَنچُش بات.“ رَندا پرێشتگ چه آییئے کِرّا شت.
او هُداوند! من تئیی هزمتکار آن، هئو، من تئیی هزمتکار آن، تئیی مۆلدئے چُکّ، تئو منا چه زمزیلان آزات کرتگ.
گۆن وتی هزمتکارا کرتگێن کئولا بدار هما کئولا که گۆن هُداتُرسانَ کنئے.
چێا که په هُدایا، هچّ کارے نبوتنی نه‌اِنت.“
هما رۆچان، مَریم اِشتاپیا راه گپت و یَهودیَهئے کۆهستانی هَند و دَمگئے شهرێا شت.
چێا که وتی مۆلدئے نِزۆری‌ای چارتگ. چه اِد و رَند، سجّهێن نَسل و پَدرێچ منا بَهتاورَ زاننت.
چێا که پاکێن کتابا نبشته اِنت که اِبراهێما دو مردێن‌چُکّ هست‌اَت، یکّے چه مۆلِدێن جنا و یکّے چه آزاتێنا.
