22 گۆن آ لهتێنا که دودل اَنت مهربان ببێت،
درێگتا من اَنّون شمئے کِرّا بوتێنان و من بتوانتێن گۆن شما په نَرم‌تئواری هبر بکرتێن، چێا که هئیران آن شمارا چۆن بکنان.
براتان! اگن شما سهیگ بوتێت که کَسے گناهئے تها کپتگ، شما که پاکێن روهئے هسابا زندَ گوازێنێت، آییا په نَرمی پدا راستێن راها بیارێت. بله وتی دلگۆشا بدار ێت که وت چَکّاسێا مکپێت.
وتا هُدائے مِهرانی ساهگا بدارێت و مئے هُداوندێن ایسّا مَسیهئے رهمتئے اِنتزار و ودارا ببێت که شمارا په نمیرانێن زِندا سرَ کنت.
لهتێنا چه آسا بکَشّێت و برَکّێنێت و دگه لهتێنا رهمت پێش بدارێت بله گۆن تُرس و لَرز و چه آیانی جامگان هم نپرت بکنێت که آیانی جسما پلیت کرتگ‌اَنت.
