49 مَنسبدارا گوَشت: ”او واجه! چُکّئے مِرگا پێسر بیا.“
من گریب و هاجتمند آن، هُداوندا منی هئیال گوَر بات. تئو منی کُمک و رَکّێنۆک ائے. او منی هُدا! دێر مکن.
گۆن آییا دَزبندی‌ای کرت که ”منی جنکّ مَرکیگ اِنت. بیا و وتی دستا آییئے سرا اێر مُش، تانکه دْراه ببیت و زندگ بمانیت.“
ایسّایا گوَشت: ”شما تان مۆجزه و اَجَبَّتێن نشانیَ نگندێت، هچّ پئیما ایمانَ نئیارێت.“
ایسّایا گوَشت: ”برئو، تئیی چُکَّ نَمِریت.“ آ مردا ایسّائے هبر باور کرت و وتی لۆگا شت.
