28 شما وت شاهد اێت، من گوَشت که من مَسیه نه‌آن، بله چه آییا پێسر رئوان دئیگ بوتگان.
یَهیا هما اِنت که اِشئیا نبی آییئے بارئوا گوَشیت: گیابانا، کَسے گْوانکَ جنت: هُداوندئے راها تئیار و، آییئے کِشکا راست و تچک بکنێت.
تئو، او منی چُکّ! بُرزێن اَرشئے هُدائے نبی زانگَ بئے، چێا که تئو چه هُداوندئے آیگا پێسر، آییئے راه و کِشکا تچک و تئیارَ کنئے.
آییا چه اِشئیا نبیئے کئولا گوَشت: ”من هماییئے تئوار آن که گیابانا کوکّارَ کنت و گوَشیت، په هُداوندا راها تچک و هموار کنێت.“
جُستِش کرت: ”اگن تئو نه مَسیه ائے و نه اِلیاس ائے و نه هما نبی، گڑا پَرچا پاکشۆدیَ دئیئے؟“
آ چه من و رَندَ کئیت و من آییئے کئوشبندانی بۆجگئے لاهک هم نه‌آن.“
