8 رندا، آ مُرید که پێسرا کَبرئے سرا رَستگ‌اَت، کَبرئے تها شت. اے چیزّی دیستنت و باوری کرت.
اِبراهێما گوَشت: ’اگن آ موسّا و پئیگمبرانی هبران گۆشَ ندارنت، گڑا چه مُردگان اگن کَسے زندگ ببیت و آیانی کِرّا برئوت، آییئے هبران هم باوَرَ نکننت و نمَنّنت.‘“
ایسّایا گوَشت: ”تئو پمێشکا ایمان آورت که من گوَشت که ترا اِنجیرئے درچکئے چێرا دیستگُن. بله چه اے چیزّان مسترێنَ گندئے.“
آ دگه مُریدان گوَشت: ”ما هُداوند دیستگ.“ بله آییا گوَشت: ”من تانکه آییئے دستانی سرا مێهانی ٹَپّان مگِندان، تانکه وتی لَنکُکا مێهانی ٹَپّان و وتی دستا آییئے کَش و پَهناتئے ٹپّئے سرا اێر مکنان، باوَرَ نکنان.“
ایسّایا گوَشت: ”تئو پمێشکا باور کرت که منا دیستِت. بله بَهتاور هما اَنت که منا نگندنت و باورَ کننت.“
هر دوێنان مئیدان کرت، بله آ دگه مُرید چه پِتْرُسا گوَست و چه آییا پێسر کَبرئے سرا رَست.
