7 یَهودیان گوَشت: ”مارا شَریَتے هست‌اِنت که آییئے رِدا، اے مرد الّما کُشگ ببیت، چێا که گوَشتگی: ’من هُدائے چُکّ آن.‘“
هما پئوجی اَپسر که ایسّائے دێم په دێما اۆشتاتگ‌اَت، وهدے دیستی که آییا چۆن ساه دات، گڑا گوَشتی: ”بێشکّ اے مرد هُدائے چُکّ اَت.“
وهدے پیلاتوسا اے هبر اِشکت، گَنتر تُرستی.
چه اے هبران، یَهودیان په آییئے کُشگا گێشتر تچ و تاگَ کرت. چێا که شَبَّتئے هُکمئے پرۆشگا اَبێد، آییا هُدا هم وتی جندئے پت گوَشت و اے ڈئولا، وتا گۆن هُدایا برابری کرت.
گوَشتِش: ”اے مرد، چه موسّائے شَریَتئے راها ڈنّ، مردمان هُدائے پرستش کنگا هُجَّ کنت.“
