22 پیلاتوسا گوَشت: ”آ چیزّ که من نبشته کرتگ، بدلَ نبیت.“
پُرواکێن هُدا آ مردا په شما رهمدل کنات که شمئے آ دگه براتا و بِنیامینا گۆن شما آیگا بِلّیت. بله اگن من چُکّ باهێنتنت وَه منی بَهت و نَسیب.“
دریایانی گُرَّگِت آرام کرتنت، مئوجانی تئوار و کئومانی آشۆپ.
په انسانا تئیی هِژم هم تئیی سَتائے سئوَبَ بیت و پَشت کپتگێن هِژما تئو وتی لانکا بندئے.
چه اِد و رَند، پیلاتوسا جُهدَ کرت که آییا آزات بکنت، بله یَهودیان کوکّارَ کرت: ”اگن تئو اے مردا آزات بکنئے، کئیسَرئے دۆست نه‌ائے. هرکَس وتا بادشاه سرپد ببیت، کئیسَرئے دژمن اِنت.“
