2 ایسّائے دْرۆهۆک یَهودایا آ جاگهَ زانت، چێا که ایسّا و آییئے مُرید گێشتر همۆدا یکجاهَ بوتنت.
”او واجه! ترا منی بچکّئے سرا بَزّگ بات، آییا مِرْگیئے نادْراهی گۆن اِنت و سکّ اَزاب و بَزّگیَ کنت، بازێن برے آسا کپیت و باز برا آپا.
ایسّایا هر رۆچ، مزنێن پرستشگاها سَبکّ و تالیمَ دات. هر شپ چه شهرا ڈنّ، زئیتون نام‌کپتێن کۆهئے سرا شت و وتی شپی سباهَ کرت.
رَندا، ایسّا در آتک و اَنچُش که آییئے هێل و آدت اَت، دێم په زئیتونئے کۆها شت. مرید هم آییئے رَندا شتنت.
