31 ایسّایا پَسّئو دات: ”نون شمارا یکین اِنت.
ایسّایا گوَشت: ”تئو په من وتی ساهئے نَدر کنگا تئیار ائے؟ ترا راستێنَ گوَشان، چه کرۆسئے بانگا پێسر، سئے رَندا منی پَجّاه آرگا اِنکارَ کنئے.
نون ما دلجم اێن که تئو سجّهێن چیزّانَ زانئے و هچّ زلورت نه‌اِنت که کَسے چه تئو جُستے بکنت. پمێشکا مارا یکین اِنت که تئو چه هُدائے نێمگا آتکگئے.“
بچارێت، یکّ وهدے کئیت و آ وهد انّون بُنگێج بوتگ که شما سجّهێن شِنگ و شانگَ بێت و هرکَس وتی راها رئوت. منا تهنا یلهَ دئیێت، بله اَنگت تهنا نبان، چێا که منی پت گۆن من گۆن اِنت.
