18 آ وت‌مان‌وت گوَشگا اَتنت: ”آ که گوَشیت ’کمّێن وهد،‘ چه اِشیا آییئے مراد چے اِنت؟ ما نزانێن که آ چے گوَشیت؟“
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”او ناسرپدان! په نبیانی سجّهێن هبرانی باور کنگا شمئے دل کۆر اِنت.
گڑا چه مُریدان لهتێنا گۆن یکدگرا گوَشت: ”پَرچا گوَشیت: ’کمّێن وهدێا رَند منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت،‘ یا اے هبر که آ گوَشیت: ’پتئے کِرّا رئوان،‘ آییئے مکسد چے اِنت؟“
ایسّایا زانت که اے بارئوا آ چه من جُست کنگَ لۆٹنت. گڑا گوَشتی: ”شما منی همے هبرئے بارئوا گۆن یکدومیا جُست و پُرسا اێت که من شمارا گوَشت کمّێن وهدێا رَند شما منا نگندێت، بله پدا کَمُّکے رَندترا منا گندێت؟
