25 من اے هبران همے وهدا کنان که اَنگت شمئے کِرّا آن.
انّون چه اے کارا پێسر شمارا گوَشان که وهدے چُشَ بیت، گڑا بزانێت که من هما آن.
آ کَس که منا دۆستَ نداریت، منی هبرانی سرا کارَ نکنت. اے هبران که شما چه منَ اِشکنێت منی نه‌اَنت، هما پتئیگ اَنت که منا راهی داتگ.
بله شمئے پُشت و پناه هما پاکێن روه اِنت که پت آییا منی نامئے سرا دێمَ دنت. پاکێن روه سجّهێن چیزّان شمارا سۆجَ دنت و هما سجّهێن هبر که من گۆن شما کرتگ‌اَنت، شمارا آیانی یاتا پِرّێنیت.
من همے هبر چه اے کارئے بئیگا پێسر کرت که وهدے چُشَ بیت، ایمان بیارێت.
من اے هبر گۆن شما پمێشکا کرتنت که منی شادمانی شمئے دل و درونا بنندیت و شمئے شادمانی کامِل و سَرجم ببیت.
منا گۆن شما بازێن هبرے کنگی اِنت، بله شمارا اے وهدی آیانی اِشکُنگئے واک و توان نێست.
