24 شمارا راستێنَ گوَشان، اگن گَندُمئے دانَگ هاکئے چێرا مرئوت و ممِریت، هچبر چه یکّ دانَگێا گێشترَ نبیت، بله اگن بمریت، بازێن دانَگے پێدا کنت.
زۆر و تاگتُن کونزگی چُنڈے که هُشک بوتگ و زبانُن نُکّا لَچّتگ، منا مرکئے هاکا واپێنتگِت.
گندم سجّهێن مُلکا اَنچش باز بات که جُمپانی سرا چئول بجنت و بَر و سَمری اَنچش باز بات که لُبنانا اِنت. شهران مردم اَنچش آباد باتنت که سَبزَگ مان ڈگاران.
مَسیه پمێشکا مُرت و پدا زِندگ بوت که مُردگانی هم هُداوند ببیت و زِندگێنانی هم.
