22 بله منَ زانان که هر چیزّے که تئو چه هُدایا بلۆٹئے، انّون هم ترا دنت.“
چه من بلۆٹ تان کئومان تئیی میراس بکنان و زمینئے چارێن کُنڈانی راجان تئیی سئوگات.
ایسّایا گۆن آیان گوَشت: ”آسمان و زمینئے سجّهێن زۆر و واک منی دستا دئیگ بوتگ.
ایسّایا گوَشت: ”اگن منی دستا بوتَ کنت؟ آ که باوَرَ کنت، په آییا هر چیزّ بوتَ کنت.“
ایسّایا گوَشت: ”تئیی برات پدا زندگَ بیت.“
تئو سجّهێن مردمانی اِهتیار وتی چُکّئے دستا داتگ، تانکه چُکّ هما مردمان اَبدمانێن زِند بدنت که تئو آییارا داتگ‌اَنت.
پت چُکّا دۆستَ داریت و سجّهێن چیزّی هماییئے دستا داتگ‌اَنت.
ماشما زانێن که هُدا گُنهکارانی دْوایا گۆشَ نداریت، هماییئے دْوایا گۆشَ داریت که هُداتُرسے و هُدائے واهگانی سرا کارَ کنت.
