13 مُزّورێن شپانکَ تچیت، چێا که آ په مُزّ کارَ کنت، پَسانی هئیالداریا نکنت.
بله کَسے که په مُزّ کارَ کنت، پَسانی واهند نه‌اِنت. وهدے گندیت که گُرک دێم په پَسان پێداک اِنت، آیان یلهَ کنت و تچیت. گڑا گُرک پَسانی سرا هَمله و اُرُشَ کنت و آیان شِنگ و شانگَ کنت.
نێکێن شپانک من آن، من وتی پَسانَ زانان و آ هم منا زاننت،
آییا اے هبر په بَزّگێن مردمانی گَمواریا نگوَشت، پمێشکا گوَشتی که دُزّے اَت. کلیتدار آییئے جِند اَت و مُدام چه زَرتورَگا چیزّے په وتیَ زرت.
گڑا، آیان کَنیسَهئے نۆکێن مستر سوسْتینِس گپت و هَکدیوانئے دێما لَٹّ و کُٹّ کرت. بله گَلّیوا اِشیئے سرا هچّ دِلگۆش ندات.
چێا که منا دگه چشێن همدلێن مردمے نێست که په دل و سِتک شمئے هئیالا ببیت.
