28 اے کار اُردُنئے کئورئے آ دستا، بئیت‌اَنیایا بوت، هما جاگها که یَهیایا مردم پاکشۆدیَ داتنت.
اے دگه رۆچا، وهدے ایسّایا اراده کرت که جَلیلئے دَمگا رئوان، پیلیپُسی در گێتک و گوَشتی: ”بیا، منی رَندگیریا بکن.“
رَندا ایسّا چه اُردُنئے کئورا گوَست و هما جاگها شت و داشتی که پێسرا یَهیایا اۆدا پاکشۆدی داتگ‌اَت.
”پرچا اے اَتر په سئے سَد دینارا بها کنگ نبوت و زرّ گریب و نێزگاران دئیگ نبوتنت؟“
یَهیا هم سالِمئے نزّیکّا، ائینونا، مردمان پاکشۆدی دئیگا اَت. اۆدا آپ باز اَت و مردم په پاکشۆدیا آتکنت.
گڑا یَهیائے مُرید یَهیائے کِرّا آتکنت و گوَشتِش: ”او استاد! هما مرد که اُردُنئے کئورئے آ دستا گۆن تئو گۆن اَت و تئو آییئے بارئوا گواهی دات، بچار، آ پاکشۆدی دئیگا اِنت و سجّهێن مردم هماییئے کِرّا رئوگا اَنت.“
