19 چه سجّهێن سَهداران یکّ یکّ جُتکے گۆن وت بۆجیگا بَر گۆن، نرێنے و مادگێنے، که وتی همراهیا زندگِش بدارئے.
آیانی همراهیا هر پئیمێن سَهدار وتی تَهرئے هسابا گۆن اَت؛ هر پئیمێن دَلوَت وتی تَهرئے هسابا، هر پئیمێن لاپکَشّێن جانوَر وتی تَهرئے هسابا و هر پئیمێن مُرگ وتی تَهرئے هسابا، هر پئیمێن بانزُلیێن سَهدار.
هما سجّهێن سَهدار که تئیی همراه اَنت، ڈَنّا بَرِش گۆن، بالی مُرگ و جانوَر و سجّهێن لاپکَشّان، تانکه زمینئے سرا رُمب و رمَگ بکننت، چُکّ و بَر بکننت و گێشا گێش ببنت.“
تئیی اَدل و راستی بُرزترێن کۆهانی ڈئولا اِنت و اِنساپ، مزنێن جُهلانکیانی. او هُداوند! تئو ائے که انسان و هئیوانئے رَکّێنۆک ائے.
