14 بله اِسراییلا وتی راستێن دست چَپّێن نێمگا شهار دات و چَپّێن دست راستێن نێمگا. راستێن دستی اِپراێمئے سرا اێر کرت، بِلّ تُرے کَستر اَت. چپّێن دستی مَنَسیئے سرا اێر کرت، بِلّ تُرے ائولی چُکّ اَت.
ایسُّپا وتی ائولی چُکّئے نام مَنَسی کرت، گوَشتی: ”هُدایا منا چه سجّهێن سکّی و سۆریان و چه پتئے لۆگئے سجّهێن تْرانگان آزات کرتگ.“
دومی چُکّئے نامی اِپراێم کرت، گوَشتی: ”منی سکّی و سۆریانی مُلکا، هُدایا منا پُرسَمر کرتگ.“
ایسُّپئے چُکّ مَنَسی و اِپراێم مِسرئے مُلکا چه اَسِناتا پێدا بوتنت. اَسِنات پوتیپێرائے جنکّ اَت و پوتیپێرا اونئے شهرئے دینی پێشوا اَت.
ایسُّپا دوێن چُکّ زرتنت، اِپراێمی وتی راستێن نێمگا و اِسراییلئے چپّێن نێمگا کرت. مَنَسی‌ای وتی چپّێن نێمگا و اِسراییلئے راستێن نێمگا کرت. وتی پتئے نزّیکّا برتنتی.
وهدے ایسُّپا دیست که منی پتئے راستێن دست اِپراێمئے سرا اِنت، وشّی نبوت. پتئے دستی گپت که چه اِپراێمئے سرا دوری بکنت و مَنَسیئے سرا اێری بکنت.
گۆن پتا گوَشتی: ”منی پت! چۆ مکن. منی ائولی چُکّ اِش اِنت. وتی راستێن دستا اِشیئے سرا اێر کن.“
اے هُداوندئے پئیگام اِنت په منی هُداوندا: ”منی راستێن نێمگا بنند تان هما وهدا که تئیی دژمنان تئیی پادانی چێرئے پَدَگ و چارچۆبهے بکنان.“
هُداوندئے راستێن دست چست بوتگ، هُداوندئے راستێن دستا مزنێن کارے کرتگ.“
او هُداوند! تئیی راستێن دست اَجَب زۆرمند اَت. او هُداوند! تئیی راستێن دستا دُژمن شِنگێنت.
ترا گوَشان: تئو پِتْرُس ائے و اے تَلارئے سرا من وتی کِلیسائے بُنیاتا اێرَ کنان که مَرکئے زۆر آییا هچبر پرۆشَ ندنت و آییئے سرا سۆبێنَ نبیت.
آ وهدا کَسانێن چُکِّش ایسّائے کِرّا آورتنت که وتی دستا آیانی سرا پِر بمُشیت و دْوا بکنت، بله مریدان نِهرّ و هَکّل داتنت.
نون ایسّایا آیانی سرا دست پِر مُشت. گڑا وتی راهی گپت و شت.
وهدے دْوا کنێت، گڑا دورو و دوپۆستێن مردمانی ڈئولا مکنێت، چێا که آیان کَنیسَهانی تها و چارراهانی سرا اۆشتگ و دْوا کنگ دۆستَ بیت، تانکه مردم آیان بگندنت. شمارا راستێنَ گوَشان، مُزّے که آیان رَسگی اَت، رَستِش.
ایسّایا وتی دست آییئے سرا اێر کرت و هما دمانا آ کُمپێن جنێنئے سْرێن تچک بوت و هُدائے سِپَت و سَنایا لگِّت.
رۆنِندا، مردمان هر ڈئولێن نادْراه ایسّائے کِرّا آورتنت و آییا نادْراهانی سرا دست پِر مُشت و دْراه کرتنت.
چه رۆچگ و دْوایا رَند، آ دوێنِش دست بڈّا جت و راه داتنت.
اے مردمِش کاسِدانی دێما آورت و پێش کرتنت. کاسِدان په آیان دْوا کرت و دست بڈّا جتنت.
چه وتی هما روهانیێن نیامتا نادلگۆش مبئے که ترا هما وهدا رَست که کماشانی رُمبا تئیی سرا دست اێر مُشت و یکّێا ترا گۆن پاکێن روهئے اِلهاما اے نیامتئے هال دات.
کَسیئے سرا دستئے اێر مُشگ و آییا کلیسائے کَماش کنگا اِشتاپ مکن که دگرانی گناهان شریکدارَ بئے. وتا پاک و پَلگار بدار.
