آکوبا پسّئو دات: ”منی زندئے مُساپریا سَد و سی سال اِنت. منی اُمر مزن نهاِنت و منی سال په سکّی و سۆری گوَستگاَنت. چه منی پت و پیرُکانی مُساپریئے سالان کمتر اَنت.“
که منی پتا منا سئوگند داتگ و گوَشتگ: ’من مِرَگی آن. منا هما کبرا کَلّ کن که من په وت کَنهانئے مُلکا کۆتکگ.‘ نون منا رَزا دئے که رئوان و وتی پتا کبرَ کنان و کایان.“