28 آکوبا چه وت و پێسر یَهودا ایسُّپئے کرّا راه دات که گۆشِنئے راها جُست بکنت. گڑا آکوب گۆن وتی مردمان گۆشِنئے دَمگا سر بوت.
آکوب گۆن وتی سجّهێن مال و هستیا تَتک، چه پَراتئے کئورا گوَست و وتی دێمی گۆن گِلیادئے کۆهستگێن دَمگا کرت.
گڑا یَهودایا گۆن وتی پت اِسراییلا گوَشت: ”بچکّا گۆن من همراه کن. ما همے دمانا پادَ کاێن و رهادگَ بێن که ما و تئو و مئے چُکّ زندگ بمانێن و ممرێن.
گۆن وتی چُکّ و نماسگ و رمگ و گۆرُم و وتی سجّهێن مال و هستیا، گۆشِنئے دَمگا جَهمنند بئے که گۆن من نزّیکّ ببئے.
شما بگوَشێت که ’تئیی کَستر چه کَسانیا شپانک و مالدار بوتگاَنت، وتی پت و پیرُکانی پئیما.‘ گڑا شمارا اے اجازتَ رسیت که گۆشِنئے دَمگا جَهمنند ببێت که مِسریانی نِزّا سجّهێن شِپانک بَژّناکێن مردم اَنت.“
ایسُّپ شت و گۆن پِرئونا گوَشتی: ”منی پت و برات گۆن وتی رمگ و گۆرُم و سجّهێن مال و هستیا چه کَنهانئے مُلکا آتکگاَنت و نون گۆشِنئے دَمگا اَنت.“
او یَهودا! تئیی برات ترا نازێننت، تئیی دست دژمنانی گُٹّا سکَّ بیت، تئیی پتئے چُکّ تئیی دێما کۆنڈانَ کپنت.